- سرهنگ تبریزی (سَ هََ گِ تَ)
نام او حسنخان از نجبای تبریز و آبا و اجدادش در آن ولایت معروف و سلسلۀ ایشان بسرداری و کلانتری مشهور و خود او خدمتگذار نایب السلطنه بود و منصب سرهنگی داشته است... سرهنگ را طبعی خوش است و گاه به غزلیات می پرداخته از او است:
هر کس حرام گفت حلالش نمی کنم
با چون تویی نشستن و خوردن شراب را.
(از مجمعالفصحاء ج 2 ص 183)
هر کس حرام گفت حلالش نمی کنم
با چون تویی نشستن و خوردن شراب را.
(از مجمعالفصحاء ج 2 ص 183)